YGGDRASILL THING

Sig (archiwalne)

Ciekawi mnie jakie drzewa występowały we wczesnośredniowiecznej europie, a jakie przywędrowały w późniejszych wiekach. Spróbujmy zrobić spis takich drzewek. Na halli w temacie "jakie drewno na trzon do topora" Czcibor poruszył ważną kwestię

Therkel

Spokojnie - olcha, brzoza, cis czy buk to gatunki rodzime i są jak najbardziej "poprawne" Wink

Poniżej masz fragment artykułu o drzewach sprowadzonych autorstwa Pawła Kozakiewicza z portalu [link widoczny dla zalogowanych]

"Po odkryciu wszystkich kontynentów i rozwoju handlu Europejczycy zaczęli sprowadzać różne rośliny. Początkowo pojedyncze okazy drzew trafiały do parków i ogrodów. Później celowo zaczęto je sadzić w lasach, a niektóre z nich rozprzestrzeniały się samodzielnie. I tak obce drzewa pojawiły się także w polskich kniejach.
Ze wschodniej części Ameryki Północnej w XVII i XVIII wieku przybyły takie gatunki drzew iglastych jak: żywotnik zachodni, cypryśnik błotny, sosna wejmutka, choina kanadyjska, a spośród drzew liściastych robinia akacjowa, klon jesionolistny, orzech czarny, tulipanowiec amerykański i klon srebrzysty. W XIX wieku sprowadzono do Europy drzewa z zachodniego wybrzeża Ameryki Północnej: daglezję zieloną, jodłę olbrzymią, świerk kujący a także topolę czarną. Z Azji natomiast przywędrowały np. świerk kaukaski, jodła koreańska, modrzew japoński, miłorząb dwuklapowy i klon palmowy. Dzisiaj trudno sobie wyobrazić nasze parki bez tych drzew. Wiele sprowadzonych gatunków ma znaczenie gospodarcze, uprawia się je w lasach np.: daglezja zielona lub dąb czerwony. Niektóre z obcych drzew wtopiły się już na dobre w polski krajobraz. W wielu przypadkach mamy możność podziwiania ich drugiego a nawet trzeciego pokolenia."

Therkel

2/3 obszaru dzisiejszej Szwecji znajduje się w zasięgu tajgi, a więc formacji roślinnej ze zdecydowaną przewagą drzewostanu iglastego, dla której typowe gatunki to:
- sosna,
- świerk,
- modrzew,
oraz na znacznie mniejszych obszarach gatunki liściaste:
- brzoza,
- osika,
- olsza,
- jarząb.
Należy przy tym pamiętać, że w interesującym nas okresie miało miejsce średniowieczne optimum klimatyczne, zatem szczególnie na południu Półwyspu Skandynawskiego tajga stopniowo ustępowała miejsca bardziej ciepłolubnym formacjom roślinnym, takim jak buczyny, grądy, łęgi i olsy, zatem do gatunków spotykanych na południu wczesnośredniowiecznej Skandynawii możemy dopisać gatunki liściaste:
- dąb,
- lipa,
- grab,
- klon,
- jesion.
Do rzadziej spotykanych należały:
- buk,
- wierzba (niektóre gatunki),
- wiąz (jedynie na Gotlandii i Olandii).